ประวัติความเป็นมาของระบบฐานข้อมูล
ฐานข้อมูลในลักษณะที่คล้ายกับฐานข้อมูลสมัยใหม่
ถูกพัฒนาเป็นครั้งแรกในทศวรรษ
1960
ซึ่งผู้บุกเบิกในสาขานี้คือ ชาลส์ บากแมน แบบจำลองข้อมูลสำคัญสองแบบเกิดขึ้นในช่วงเวลานี้
ซึ่งเริ่มต้นด้วย แบบจำลองข่ายงาน (พัฒนาโดย CODASYL)
และตามด้วยแบบจำลองเชิงลำดับชั้น (นำไปปฏิบัติใน IMS)
แบบจำลองทั้งสองแบบนี้
ในภายหลังถูกแทนที่ด้วย แบบจำลองเชิงสัมพันธ์ ซึ่งอยู่ร่วมสมัยกับแบบจำลองอีกสองแบบ แบบจำลองแบบแรกเรียกกันว่า แบบจำลองแบนราบ ซึ่งออกแบบสำหรับงานที่มีขนาดเล็กมาก
แบบจำลองร่วมสมัยกับแบบจำลองเชิงสัมพันธ์อีกแบบ
คือ ฐานข้อมูลเชิงวัตถุ หรือ โอโอดีบี3
(OODB)
ในขณะที่แบบจำลองเชิงสัมพันธ์
มีพื้นฐานมาจากทฤษฎีเซต ได้มีการเสนอแบบจำลองดัดแปลงซึ่งใช้ทฤษฎีเซตคลุมเครือ
(ซึ่งมีพื้นฐานมาจากตรรกะคลุมเครือ)
ขึ้นเป็นอีกทางเลือกหนึ่งปัจจุบันมีการกล่าวถึงมาตรฐานโครงสร้างฐานข้อมูล
เพื่อให้สามารถเชื่อมโยงฐานข้อมูลต่างระบบ
ให้สืบค้นรวมกันเสมือนเป็นฐานข้อมูลเดียวกัน
และการสืบค้นต้องแสดงผลตรงตามคำถาม
มาตรฐานดังกล่าวได้แก่
XML
RDF Dublin Core Metadata เป็นต้น และสิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งที่จะช่วยให้การแลกเปลี่ยนข้อมูลรหว่างต่างหน่วยงานได้ดี
คือการใช้ Taxonomy
และ อรรถาภิธาน ซึ่งเป็นเครื่องมือสำหรับจัดการความรู้ในลักษณะศัพท์ควบคุม
เพื่อจำกัดความหมายของคำที่ใช้ได้หลายคำในความหมายเดียวกัน
ที่มา:http://th.wikipedia.org/wiki
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น